زمان مطالعه: < 1 دقیقه به متوکل (دهمین طاغوت عباسى) خبر رسید که از شهر قم، افرادى اموالى را به حضور امام هادى علیه‏السلام مى‏برند، متوکل (وزیر خود) فتح بن خاقان را طلبید و به او دستور داد تا مراقب اوضاع باشد و نتیجه را به او گزارش دهد. فتح بن خاقان، شخصى به نام «ابوموسى» را بر این کار گماشت تا جریان را زیرنظر

زمان مطالعه: 3 دقیقه قطب راوندى (ره) از زراره (یا زرافه)، دربان متوکل روایت مى‏کند: متوکل خواست در روز جشن سلام، خود سوار بر مرکب گردد و امام هادى علیه‏السلام پیاده و به دنبال او حرکت کند (به این ترتیب خود را بزرگ جلوه دهد دهد و امام را تحقیر نماید.) وزیرش به او گفت: «این کار، براى تو زشت است و وجب بدگویى

زمان مطالعه: < 1 دقیقه چگونگى مرگ متوکل به طور خلاصه چنین بود: متوکل نسبت به خاندان رسالت، بسیار دشمنى مى‏کرد، به خصوص نسبت به امیرمؤمنان على علیه‏السلام گستاخى را از حد گذراند، یک روز در مجلسى که جمعیتى حضور داشتند، از جمله پسرش «منتصر» حاضر بود، متوکل نام مبارک حضرت على علیه‏السلام را به زبان آورد و طبق عادت زشت خود، از آن حضرت

زمان مطالعه: < 1 دقیقه هنگامى که متوکل کشته شد، پسر او منتصر که پدر را کشته بود، بر مسند خلافت نشست، مطابق پاره‏اى از روایات، او شیعه بود، امام هادى علیه‏السلام در عصر او آسیبى ندید و در آسایش به سر مى‏برد، او نسبت به خاندان رسالت مهربان بود و به عکس پدر به آنها کوچکترین آسیب نرسانید و زیارت مرقد مطهر حضرت على

زمان مطالعه: < 1 دقیقه پس از منتصر، پسرعمویش «المستعین» بر مسند خلافت نشست و حدود پنج سال خلافت کرد (و به گفته بعضى سه سال و نه ماه خلافت کرد)، او از سامرا به بغداد رفت و بیشتر به عیاشى و هوسرانى سرگرم بود و نظامیان ترک، زمام کشور را در دست داشتند، پیروان او از او دل بریدند و در سامرا با معتز

زمان مطالعه: < 1 دقیقه معتز پسر متوکل در سال 252 زمام امور خلافت را به دست گرفت، سرانجام در ماه رجب سال 255 خود را از خلافت خلع کرد و پس از شش ماه کشته شد، او مدت چهار سال و شش ماه و چند روز خلافت کرد. در همین عصر، معتمد عباسى برادرزاده معتز (که بعدها به عنوان پانزدهمین خلیفه عباسى روى کار