زمان مطالعه: < 1 دقیقه امام ابوالحسن على النقى الهادى (علیه‏السلام) پیشواى دهم شیعیان در نیمه رجب سال 212 ه.ق در اطراف مدینه در محلى به نام «صریا» به دنیا آمد. مادرش «سمانه» نام داشت که در زهد و تقوى در عصر خود بى‏نظیر بود و بیشتر روزهاى سال روزه سنتى مى‏گرفت. امام هادى (علیه‏السلام) در شأن او فرموده: «مادرم عارف به حق من بوده

زمان مطالعه: 4 دقیقه گروهى از دشمنان ناپاک امام هادى (علیه‏السلام) که هر لحظه در صدد قتل آن حضرت بودند به متوکل، راجع به امام (علیه‏السلام) سعایت کردند که در منزلش نامه‏ها و اسلحه‏ها از شیعیانش (از مردم قم) موجود است و او قصد شورش و قیام دارد، متوکل از این گزارش سخت ناراحت شد و جماعتى را فرستاد تا شبانه از پشت‏بام سرزده

زمان مطالعه: < 1 دقیقه متوکل نسبت به امیرمؤمنان على (علیه‏السلام) و خاندانش کینه و عداوت عجیبى داشت و اگر آگاه مى‏شد که کسى به آن حضرت علاقمند است بلافاصله اموال او را مصادره مى‏کرد و او را به طرز فجیعى به قتل مى‏رساند.(1) او در سال 236 ه.ق دستور داد تا آرامگاه سالار شهیدان حضرت حسین (علیه‏السلام) را با خاک یکسان کرده و به

زمان مطالعه: 2 دقیقه متوکل که همواره بغض و کینه‏ى امیرمؤمنان (علیه‏السلام) را در دل داشت در مجالس عمومى خود آشکارا آن حضرت را دشنام و ناسزا مى‏گفت و حتى به حضرت زهرا (علیهاالسلام) نیز اهانت مى‏کرد و دشنام مى‏داد. منتصر – فرزند متوکل – که ضمناً مقام ولیعهدى را نیز دارا بود، از این رفتار پدر سخت منزجر بود. روزى در مجلس پدر

زمان مطالعه: < 1 دقیقه روزى حضرت امام على النقى (علیه‏السلام) بر متوکل وارد شد، در حالیکه حضرت عمامه‏ى بسیار نفیسى بر سر بسته بود. متوکل از روى عنادى که با خاندان عصمت و طهارت (علیهم‏السلام) داشت و همواره سعى مى‏کرد براى آنان نقطه ضعف بتراشد با حالت تعجب از حضرت پرسید: «این عمامه را چند خریدارى نموده‏اید؟» حضرت فرمودند: «پانصد درهم خریده‏ام.» متوکل گفت:

زمان مطالعه: 6 دقیقه گرچه یحیى بن اکثم دانشمندترین قاضى عصر مأمون، نیک مى‏دانست که علم امام هرگز با علم بشر عادى قابل مقایسه نیست، لکن چون شکست‏هاى سابق در مناظره با امام جواد (علیه‏السلام) موجب خفت و کسر شأن او شده بود، همواره سعى مى‏کرد تا روزى انتقام شکست‏هاى سابق خود را از امام بعد از امام جواد (علیه‏السلام) بگیرد. پس از شهادت