در مطلع قرن سیزدهم هجرى تعمیرات آستانهى سامرا توسط احمد خان برمکى آل دنبلى، از امراى آذربایجان شروع شد. او احمد خان میرزا محمد رفیع فرزند
میرزا محمد شفیع مستوفى الممالک را با مبالغى عظیم از وجوه نقدى به سامرا گسیل داشت.
در سال 1200 هجرى قمرى به مباشرت وکیل وى، شیخ محمد آل سلماسى و فرزند او شیخ زینالعابدین کاظمى آل سلماسى، تعمیرات وسیعى را در صحن، حرم و سرداب غیبت انجام دادند ؛ ولى اجل به احمد خان مهلت نداد.
سپس فرزند وى حسین خان برمکى آل دنبلى این کار عظیم میرزا محمد تقى خان امیرکبیر در سال 1268 هجرى قمرى شیخ عبدالحسین شیخ العراقین (م 1286 ه. ق) که وصى وى بر ثلث ماترک بود، اموال مذکور را صرف تعمیرات عتبات مقدسهى عراق نمود.
از جمله در آستانهى سامرا صحن شریف را توسعه داد و پس از تعمیراتى در حرم، ضریح نقرهاى بر مزار مقدس نهاد و به همت او گنبد آستانهى سامرا طلاپوشى شد و صحن و گلدستهها و سرداب غیبت کاشیکارى گردید. کف حرم و صحن با سنگ مرمر مفروش شد. شروع این تعمیرات در سال 1270 ه. ق و پایان آن در سال 1286ه. ق بود.
بعضى از مورخان به اشتباه، این تعمیرات را به ناصرالدین شاه قاجار نسبت دادهاند.
