آیت الله حرم پناهى قضیهاى را از آیة الله سید صادق شریعتمدارى تبریزى و ایشان از آیت الله حاج شیخ محمد على صفایى حائرى این گونه نقل کردند:
در دوران طلبگى به سامرا رفتم. تابستان بود علماى اعلام هم به سامرا مىآمدند از جمله میرزاى نائینى رحمه الله هم به سامرا آمده بود.
من وضع مالى خوبى نداشتم، یکى از شبها گرسنه خوابیدم، صبح پیش خود گفتم: به بیرونى آقاى… بروم تا پذیرایى شوم و از گرسنگى بیرون آیم.
اما به خود گفتم: نه آنجا نمىروم، به بیرونى امام حسن عسکرى علیهالسلام که همان صحن مطهر است مىروم تا از من پذیرایى کنند.
به صحن رفت تا ظهر نشستم خبرى نشد، با خود گفتم: از اینجا نمىروم تا پذیرایى شوم.
ناگاه دیدم مرحوم میرزاى نائینى از حرم بیرون آمد و تنها بود، به طرف من آمد و دو لیره در کف دست من گذاشت و فرمود: ما در این بیرونى نشستهایم.(1)
1) روزنههایى از عالم غیب: ص 115.
