در «روضة الواعظین» نیشابورى آمده است:
چون خبر وفات امام حسن عسکرى علیهالسلام منتشر شد، سامرا یک پارچه ضجه و
ناله گشت. بازارها تعطیل شد و همه بر جنازهى شریفهى حضرتش حاضر شدند. سامرا مانند قیامت بود، بنىهاشم، بنىعباس، وزراء، امرا، قضات و تمام مردم جنازه آن حضرت را تشییع کردند و جنازهى شریفتش از بامداد تا شامگاه در سر دست مردم بود.
ابىعیسى پسر متوکل به امر خلیفه بر حضرت امام حسن عسکرى علیهالسلام نماز خواند. البته پیش از آن حضرت ولى عصر علیهالسلام به پدر بزرگوارش در خانه خود نماز خوانده بود.
ابىعیسى، به بنىهاشم، بنىعباس و قضات نشان مىداد که ببینند حضرتش به اجل خود از دنیا رفته است. جنازهى مطهره را با ناله و شیون آوردند و در خانه خود حضرت، کنار پدر بزرگوارش دفن نمودند.
آن روضه مبارکه ملجأ ملهوفین و ملاذ مضطرین و مظهر فیوضات و کرامات و محل استجابت دعوات شد.
حضرت امام حسن عسکرى علیهالسلام فرمود:
قبرى بسر من رأى أمان لأهل الجانبین.
قبر من در سر من رأى امان است از براى اهل دو جانب از بلاها و عذاب خدا.
علامه مجلسى رحمه الله اهل دو جانب را شیعه و سنى معنا کرده است که برکت و فیض آن حضرت دوست و دشمن را احاطه نموده است.
یا أرض مورى حزنا++
و یا سماء انفطرى
و انکسفى یا شمس فى++
رزء الامام العسکرى
شهید اول در کتاب «دروس» روایت فوق را این گونه نقل مىنویسد:
ابوهاشم جعفرى مىگوید: روزى امام حسن عسکرى علیهالسلام به من فرمود:
قبرى بسر من رأى امان لأهل الجانبین.
قبر من در سامرا براى هر دو گروه – یعنى دوست و دشمن – امان است.(1)
1) قطرهاى از دریاى فضائل اهل بیت علیهمالسلام، ج 2، ص 769، به نقل از بحار: ج 102، ص 59، ح 1.
