«شَأن» به معنى کار و منزلت است و معمولاً در امور مهم و پراهمیّت به کار مىرود.
در این فراز زائر اذعان مىدارد که: چقدر عظیم است کار و منزلت شما ائمّه اطهار علیهم السلام و چقدر برتر و برجسته است موقعیّت و جایگاه شما. چرا که خداوند شما را براى خودش آفرید.
قال ابو عبداللّه علیه السلام: «انّ اللّه تَبارک و تَعالى واحد متوحّد بِالوَحْدانیة متفَرِّد بِاَمْره فَخلق خَلْقاً ففردهم لِذلک الأَمر فنحن هُم».(1)
امام صادق علیه السلام فرمود: همانا خداوند یکتایى است یگانه در یکتایى، منحصر به فرد در کارها، پس خلق کرد آفریدگانى را و آنها را منحصر به خود قرار داد و براى خودش آفرید و ما ائمّه اطهار علیهم السلام همانها هستیم.
و ائمّه اطهار علیهم السلام با خداوند در حالاتى قرار دارند که هیچ موجود دیگر به چنین مقام
و منزلتى دست نمىیابد.
قال الصادق علیه السلام: «لَنا مَعْ اللّه حالات هُوَ فیها نَحْن وَ نَحْن هُو، و هُو هُو و نَحْن نَحْن».(2)
امام صادق علیه السلام فرمودند: ما با خداوند در حالتهاى مختلفى هستیم. او در آن حالات ما است و ما او هستیم و او همان است و ما همین هستیم.
این سخن در چنان رتبهاى قرار دارد که فقط آنان که با ائمّه علیهم السلام مأنوس هستند، معناى آن را مىفهمند. امام خمینى قدس سره این حدیث را در صفحه شصت و هفتم از کتاب «مصباح الهدایة» نقل کرده و بر آن توضیح کوتاهى ذکر کردهاند.
1) بصائر الدرجات، ص 81.
2) اللمعة البیضاء، ص 28.