1 – من کان على بینة من ربه هانت علیه مصائب الدنیا و لو قرض و نشر:
«کسى که از جانب خدا دلیلى روشن داشته باشد، گرفتاریهاى دنیا براى او سبک شود، هر چند قطعه قطعه و پاره پاره گردد.»(1)
2 – الدنیا سوق، ربح فیها قوم، و خسر آخرون:
«دنیا بازارى است که گروهى در آن (براى آخرت) سود ببرند و گروه دیگر زیان برند.»(2)
3 – الحکمة لا تنجع فى الطباع الفاسدة:
«حکمت و مطالب مفید در خوىهاى فاسد، بىاثر است.»(3)
4 – من رضى عن نفسه، کثر الساخطون علیه:
«کسى که از خود راضى باشد، خشمناکان، نسبت به او بسیار شوند.»(4)
5 – راکب الحرون اسیر نفسه، و الجاهل اسیر لسانه:
«آن کس که بر مرکب ایستاه و بىحرکت، سوار گردد، اسیر خویش است [زیرا که موجب یک نوع غرور و بیهودگى است و چنین حالتى از هواى نفس سرچشمه مىگیرد.] و انسان نادان، گرفتار زبان خود مىباشد.»(5)
6 – الناس فى الدنیا بالاموال، و فى الآخرة بالاعمال.
«شخصیت انسان در دنیا به ثروتهاى او است و در آخرت به کردارهاى نیک او مىباشد.»(6)
7 – الحسد ما حى الحسنات، جالب المقت:
«حسادت موجب نابودى پاداشها و کشاندن عذاب به سوى حسود است.»(6)
8 – العقوق یعقب القلة و یؤدى الى الذلة:
«آزردن پدر و مادر موجب کمبود و باعث ذلت خواهد شد.»(4)
9 – المراء یفسد الصداقة القدیمة:
«جدال و کشمکش لفظى، دوستى دیرین را تباه مىسازد.»(6)
10 – سهل بن زیاد مىگوید: یکى از اصحاب امام هادى علیهالسلام براى آن حضرت نوشت و درخواست کرد، دعایى جامع، که فراگیرندهى سعادت دنیا و آخرت باشد به او بیاموزد، امام هادى در پاسخ او نوشت:
اکثر من الاستغفار و الحمد، فانک تدرک بذلک الخیر کله:
«بسیار استغفار و حمد کن، که در این صورت همهى سعادت و خیر دنیا و آخرت را به دست مىآورى.»(3)
1) تحف العقول، ص 572.
2) همان مدرک، ص 574.
3) انوار البهیه، ص 447.
4) بحار، ج 78، ص 369.
5) همان مدرک.
6) اعیان الشیعه، ج 2، ص 39.
