امام هادى (علیهالسلام) و جمعى از بزرگان به مجلس طعامى دعوت شده بودند. در این میان جوانى بىادب، مکرر شوخى مىکرد و با مسخرهگى مىخندید.
امام هادى (علیهالسلام) فرمود: «این شخص مسخرهگر از این غذا نخواهد خورد زیرا به زودى خبر ناگوارى به او مىرسد که غمگین و گریان خواهد شد.»
صاحبان مجلس چون این سخن را شنیدند فوراً سفرهى طعام را پهن کردند و غذا را آوردند ولى هنوز خبرى از راستى سخن امام (علیهالسلام) نشده بود. عدهاى شک کردند و عدهاى دیگر خوشحال شدند که سخن امام (علیهالسلام) دروغ از آب درآمد.
آن جوان مسخره بر سر سفره آمد و دستهایش را شست و همین که دست به سوى غذا دراز کرد، ناگاه غلامش شتابان از در رسید و فریاد زد: «مادرت از پشتبام افتاد و مرد، فوراً بیا!!»
آن شخص صدا به گریه بلند کرد و بىآنکه از غذا بخورد مجلس را ترک کرد.(1)
1) مناقب آل ابیطالب،ج 4، ص 415.
