امام هادى علیهالسلام در روستاى (و به تعبیر دیگر در مزرعهى) «صریا» که در یک فرسخى مدینه قرار داشت و امام کاظم علیهالسلام آن را احداث
نموده بود، در روز سهشنبه نیمه ذیحجه دیده به جهان گشود.(1)
امام جواد علیهالسلام نام او را على نهاد. همنام اجداد پاکش امیرمؤمنان على علیهالسلام و على بن الحسین، امام سجاد علیهالسلام و على بن موسى الرضا علیهالسلام و چه نامگذارى شایسته. چرا که شجاعت و بلاغت و سخنورى امیرمؤمنان على علیهالسلام را داشت و در عبادت و تقوا و بندگى همچون سید ساجدان بود و در کمالات و سیاست و تدبیر، بسان حضرت رضا علیهالسلام بود.
کنیهى او را ابوالحسن نهاد چرا که یادآور شهامت و صبر ابوالحسن اول امام کاظم علیهالسلام بود و علم و حلم ابوالحسن دوم حضرت رضا علیهالسلام را داشت.
به این ترتیب امامان علیهمالسلام به ما آموختند که نامهاى زیبا براى فرزندان خود انتخاب کنیم و با کنیه و لقبهاى زیبا و معنىدار، به آنها احترام بگذاریم، چرا که احترام به کودک، نقش مهمى در رشد روانى و بلوغ اخلاقى او دارد و او را از هرگونه عقده و احساس کمبود، دور مىسازد.
امام هادى علیهالسلام لقبهاى متعددى مانند: نقى، هادى، امین، طیب، فقیه، مؤتمن، متوکل، عالم و… داشت، که هر یک از این لقبها بیانگر یکى از صفات ارزشمند او است و او به طور کامل از آن صفات بهرهمند بود.(2)
1) الائمة الاثنى عشر، هاشم معروف، ص 451 – بحار، ج 50، ص 114.
2) بحار، ج 50، ص 114 – مناقب، ج 4، ص 401.
