ششمین اثرى که موالات و ولایت ائمّه اطهار علیهم السلام دارد، آن است که امضاى تمامى اعمال، به واسطه ولایت است. یعنى در وادى محشر اگر کسى تمام اعمال واجب را انجام داده باشد ولى ولایت را نپذیرفته باشد، اعمال او رد مىشود.
قال ابو عبداللّه علیه السلام: «انّ اَوَّل ما یَسْأل عنه العَبْد إذا وَقف بَیْن یَدى اللّه جَلَّ جَلاله عَن الصَّلَوات المَفْروضات، و عَن الزَکاة المَفْروضة و عَن الصِیام المَفْروض وَ عَنْ الحَجَّ المَفْروض و عَن وِلایَتنا أَهْل البَیْت فَان اقَرّ بِوِلایتنا ثُمَّ مَات عَلَیها قبلت مِنْه صَلاته و صَوْمه و زَکاته و حَجّه و ان لم یقرّ بِوِلایتنا بَیْن یَدى اللّه جَلَّ جَلاله لَمْ یقبل اللّه عزَّ و جلَّ مِنْه شَیْئاً مِنْ أَعْماله».(1)
امام صادق علیه السلام فرمودند: همانا اوّلین سؤالى که از بنده در آن هنگام که در مقابل خداوند قرار مىگیرد مىشود از نمازهاى واجب است و از زکاتهاى واجب و از روزهها و حجهاى واجب و از ولایت ما خاندان پیامبر. پس اگر بر ولایت ما اقرار
داشت و با این اعتقاد از دنیا رفته، نماز و روزه و زکات و حج او پذیرفته مىشود. ولى اگر در پیشگاه خداوند حاضر شده و اعتقادى به ولایت ما نداشته باشد، هیچ عملى از او پذیرفته نخواهد شد.
1) بحارالانوار، ج 27، ص 167.
