زمان مطالعه: < 1 دقیقه
منظور آن است که امام به چیزى امر نمىکند، مگر آنکه در آن هدایت و صلاح است
و تمامى اوامر و نواهى صادره از معصوم، رشددهنده مىباشد. همانگونه که تمامى دستورات طبیب و پزشک معالجِ مریض که براى درمان مرض، صادر مىشود و داروهاى تجویز شده او، مداواکننده مریض است.