حضرت مهدى موعود عجل الله تعالى فرجه الشریف ملقب به امام عصر و صاحب الزمان، فرزند امام حسن عسکرى علیهالسلام است که نام شریفش مطابق نام پیامبر خدا صلى الله علیه و اله است.
حضرتش در سال 256 – یا 255 – هجرى در سامرا متولد شد و تا سال 260 هجرى که پدر بزرگوارش شهید شد، تحت کفالت و تربیت پدر مىزیست و از مردم پنهان و پوشیده بود و جز عدهاى از خواص شیعه کسى به شرف ملاقات وى نایل نمىشد.
پس از شهادت امام حسن عسکرى علیهالسلام که امامت در آن حضرت مستقر شد، به امر خدا غیبت اختیار کرد و جز با نواب خاص خود به کسى ظاهر نمىشد، جز در موارد استثنائى.(1)
فضایل بىکران حضرت مهدى علیهالسلام هر انسان آگاه و اندیشمند را به خود جلب مىنماید، آن گاه که در این دوران تاریک، روزنهاى نورانى مىبیند بىاختیار به دنبال آن نور در حرکت است تا به وصال برسد، و از آنجایى که خود آن حضرت، از اسرار الهى است فضایلش نیز اسرارى است که از آن افراد راز دار و با معرفت خواهد شد.
1) رجوع شود به: بحارالانوار: ج 51، ص 2 و 34 و 343 و 366. کتاب الغیبة تألیف محمد بن حسن طوسى: چاپ دوم، ص 243 – 214. و کتاب اثبات الهداة، ج 6 و 7.
