«ائْتَمَنَکم» از ماده «امن» بوده و به معنىِ «شما را امین دانست»، مىباشد.
منظور زائر در این فراز، قسم دادن ائمّه اطهار علیهم السلام به خداوند متعال است. همان که ائمّه علیهم السلام را اُمنا و امینها بر اسرار خود دانسته است.
اسرار الهى عبارت است از علوم و معارفى که بیان و افشاى آن مگر براى اهل آن جایز نیست. ائمّه اطهار علیهم السلام حافظ و امین بر اسرار الهى بوده، آن را حفظ نموده (همچنان که در فراز «حفظه سِرّ اللّه» بیان شد) و امانتداران اسرار خداوند بودهاند و بعضى از آن امانتها را به اهلش مىرساندند.
حضرت امام صادق علیه السلام در خطبهاى اشاره به فضائل ائمّه علیهم السلام کرده، فرمودند:
«اسْتَوْدعهُ سِرّه و اسْتَحْفظه عِلْمه».(1)
خداوند آنان را ودیعهداران و امانتدارانِ سِرّ خود قرار داد و آنان را محافظتکنندگان علمش محسوب کرد.
1) کافى، ج 1، ص 204.
