زمان مطالعه: < 1 دقیقه
در کتاب «الصراط المستقیم» آمده است:
احمد بن هارون گوید: من خدمت امام هادى علیهالسلام بودم، حضرت از اسب فرود آمد تا چیزى بنویسد. در این هنگام اسب سه بار شیحه کشید.
امام هادى علیهالسلام به زبان فارسى به او فرمود: برو فلان جا، بول و غایط نموده و برگرد. اسب چنین نمود. من شاهد این صحنه بودم، شیطان در دلم وسوسه نمود و این امر را بزرگ شمردم.
در این حال امام هادى علیهالسلام رو به من کرد و فرمود: این امر را بزرگ نشمار، چرا که خداوند براى آل محمد علیهمالسلام بزرگتر از آنچه به حضرت داوود و سلیلمان علیهماالسلام داده، عنایت فرموده است.(1)
1) قطرهاى از دریاى فضایل اهل بیت علیهمالسلام: ج 2، ص 743 – 741.
