معرفت به امام بر همگان لازم و واجب است. به گونهاى که اگر کسى امام خویش را
نشناسد و به او معرفت نیافته باشد، همانند مردمان جاهلیّت است.
قال حسن بن على علیه السلام: «مَنْ مات و لَمْ یَعْرف إمام زَمانه مات مَیْتَة الجاهلیة».(1)
امام حسن علیه السلام فرمودند: هر کس بمیرد و امام عصر و زمان خویش را نشناخته باشد، به مرگ دوران جاهلیّت مرده است.
باید دانست که هیچ کس در عدم شناخت امام، معذور نیست.
قال الصادق علیه السلام: «نَحْن قَوْم قد فَرَضَ اللّه طاعَتنا و انّکم لَتَأتَمُّونَ بِمَن لایُعذَر النَّاس بِجَهالته».(2)
امام صادق علیه السلام فرمودند: ماییم آن گروهى که خداوند اطاعت از ما را واجب و لازم گرداند. شما به کسى اقتدا مىکنید که مردم در نشناختن او معذور نیستند.
علاوه بر شناخت امام، باید حقوق آنان نیز شناخته شده، آن حقها پاس گذارده شود.
قال على علیه السلام: «أَیّها النَّاس ان لی عَلَیْکم حَقّاً و لَکُم علی حَقّ… و اَمّا حَقّی عَلَیْکم فالوَفاء بالبِیْعَة و النَصیحَة فی المَشْهد و المغیبِ و الإجابةُ حین ادْعُوکم و الطاعةُ حین آمُرُکم».(3)
امام على علیه السلام فرمودند: اى مردم مرا بر شما حقى است و شما نیز بر من حقى دارید و امّا حق من بر شما این است که به بیعت با من وفادار باشید و در آشکار و نهان برایم خیرخواهى کنید. هرگاه شما را فراخواندم اجابت نمایید و فرمان دادم اطاعت کنید.
لازمه قرار گرفتن در زمره عارفین به مقام ائمّه علیهم السلام و به حقوق آنها، آن است که به مقام امامت و ولایت معرفت یافته و به آن اقرار نماییم و در برابر دستورات آنها مطیع گردیم و محبّت و مودّت آنها را در دل روز افزون نماییم و با هر وسیلهاى به یارى آنها شتابیم و با خودسازى، براى قیام در رکاب آنها آماده شویم و از دشمنان آنان بیزارى
جسته با دوستان آنها با انصاف و مهربانى برخورد نماییم.
1) کفایة الاثر، ص 296.
2) بحارالانوار، ج 96، ص 211.
3) نهجالبلاغه، خطبه 34.
