از بقیع تا سامرا (2)

آیا مى‏دانید در طى چند سال حرم بقیع را دوبار تخریب کردند؟ پس از تخریب مرتبه‏ى اول همه اماکن تخریب شده بازسازى شد. اما پس از چند سال بار دیگر دشمنان اسلام و وهابیان تسلط یافتند و اقدام به تخریب حرم نمودند.

اکنون بیش از هشتاد سال از آن روزها مى‏گذرد و سیل حجاجى که وارد مدینه مى‏شوند زیارت آن مراقد متبرکه را ترک نمى‏کنند و معتقدند که

«من تمام الحج زیارة الامام»

کامل شدن حج با زیارت امام است.

مبارزه با حقیقت فقط به تخریب حرم اختصاص ندارد، بلکه اطراف بقیع را حصار مى‏کشند و از اطراف آن هم مردم را دور مى‏کنند. اما نور همچنان مى‏تابد و چشم‏ها را خیره مى‏کند.

شیعیان با چشمانى اشکبار از هتل‏ها و ساختمان‏هاى بلند نگاه حسرت‏آمیزى به مراقد مطهر مى‏کنند و از همان جا با سیل اشک دل‏ها را به زیارت مى‏فرستند و با تجمع در نزدیک‏ترین محل ممکن به بقیع، شروع به عزادارى، زیارت و اظهار ارادت مى‏کنند.

به این نتیجه مى‏رسند که باید درهاى بقیع را باز کرد و بیش از این به جنگ حقیقت نرفت.

درها که باز مى‏شود و هزاران زائر مشتاق با پاى برهنه روى خاک‏هاى بقیع قدم مى‏گذارند و تا کنار حرم مطهر مى‏روند و زیر نگاه‏هاى غضب آلود نگهبانان با رساترین صدا به امامان خود عرض ادب مى‏کنند.

آنان عملا نشان مى‏دهند سلامت و تخریب آن حرم‏هاى پاک هیچ گاه در ارتباط آنان با ائمه‏ى معصومین علیهم‏السلام تأثیرى نداشته و رابطه دل‏ها با ایشان برقرار است.

امروز هم سامرا چنین است. چه در گذشته که آن گنبد نورانى خار چشم دشمنان بوده و چه امروز که ظاهر آن تخریب شده اما عظمت آن در همه‏ى دل‏ها بیش از پیش جا دارد.

از راه‏هاى دور و نزدیک بر این جسارت اشک‏ها ریخته شد. ابراز تنفر و انزجار و لعن و تبرى از مسببین چنین حادثه‏اى اعلام شد و ادیان و ملل مختلف آن را محکوم کردند.

آرى، بارگاه آن دو امام همام را ویران کردند، ولى در قلوب شیعیان و موالیان اهل بیت علیهم‏السلام و آزادى طلبان جهان هزار مزار و بارگاه ساخته شد.