از این جا نمى‏روم تا پذیرایى شوم‏ (2)

آیت الله حرم پناهى قضیه‏اى را از آیة الله سید صادق شریعتمدارى تبریزى و ایشان از آیت الله حاج شیخ محمد على صفایى حائرى این گونه نقل کردند:

در دوران طلبگى به سامرا رفتم. تابستان بود علماى اعلام هم به سامرا مى‏آمدند از جمله میرزاى نائینى رحمه الله هم به سامرا آمده بود.

من وضع مالى خوبى نداشتم، یکى از شب‏ها گرسنه خوابیدم، صبح پیش خود گفتم: به بیرونى آقاى… بروم تا پذیرایى شوم و از گرسنگى بیرون آیم.

اما به خود گفتم: نه آنجا نمى‏روم، به بیرونى امام حسن عسکرى علیه‏السلام که همان صحن مطهر است مى‏روم تا از من پذیرایى کنند.

به صحن رفت تا ظهر نشستم خبرى نشد، با خود گفتم: از اینجا نمى‏روم تا پذیرایى شوم.

ناگاه دیدم مرحوم میرزاى نائینى از حرم بیرون آمد و تنها بود، به طرف من آمد و دو لیره در کف دست من گذاشت و فرمود: ما در این بیرونى نشسته‏ایم.(1)

1) روزنه‏هایى از عالم غیب: ص 115.