هنگامى که امام جواد علیهالسلام به شهادت رسید در بغداد بود، ولى فرزندش امام هادى علیهالسلام در مدینه سکونت داشت. امام هادى علیهالسلام در آن وقت حدود هشت سال داشت و در نزد سرپرست خود به نام ابوزکریا به سر مىبرد. یکى از حاضران مىگوید: ناگاه امام هادى علیهالسلام غمگین شد و گریهى سختى کرد. ابوزکریا عرض کرد: «چرا گریه مىکنى؟» آن حضرت پاسخى نداد؛ وارد خانه شد، ناله و گریهى بلند سر داد، سپس بیرون آمد. ابوزکریا پرسید: «چرا گریه مىکنى؟» امام فرمود: «در همین لحظه پدرم رحلت کرد.»
حاضران پرسیدند: «چه کسى این خبر را به شما داد؟»
فرمود: «از عظمت خداوند، چیزى در وجودم وارد شد که قبلاً آن را نمىشناختم، دانستم که پدرم درگذشت.»
روایت کننده مىگوید: «تاریخ همان ماه و روز و همان ساعت را
به دقت ثبت کردیم، پس از مدتى خبر رحلت امام جواد علیهالسلام به مدینه رسید، تطبیق کردیم دریافتیم که آن حضرت در همان لحظهاى که امام هادى علیهالسلام خبر داده بود از دنیا رفته است.»(1)
1) دلائل الامامه طبرى، ص 219.
